یا مقلب القلوب و الابصار یا مدبرالیل و النهار
یا محول الحول و الاحوال حول حالنا الی احسن الحال
حلول سال نو و بهار پرطراوت را که نشانه قدرت لایزال الهی و تجدید حیات طبیعت می باشد
را به تمامی عزیزان تبریک و تهنیت عرض نموده و سالی سرشار از برکت و معنویت
را از درگاه خداوند متعال و سبحان برای شما عزیزان مسئلت می نماییم.
لحظه تحویل سال به ساعت رسمی جمهوری اسلامی ایران
ساعت 20 و 27 دقیقه و 7 ثانیه روز پنج شنبه 29 اسفند 1392 هجری شمسی
مطابق 18 جمادی الاولی 1435 هجری قمری و 20 مارس 2014 میلادی
زهرا عصاره عصمت است. زهرا، آیینه پاکی است. زهرا زلال کوثر است. ای همیشه جاری! ای بهار کوتاه! ای ترنم باران وحی! در شکوه مقام تو حیرانم که معرفت به غبار آستان خانه ات بوسه می زند. برهوت این دنیای خاکی شایستگی میزبانی چشمه سار همیشه جاری تو را نداشت. تو که در آیینه زخم ها و داغ ها و در هجران پدر، غریبانه زیستی و در وداع شبانه ات با پهلویی بیمار، خانه گلین را به امید آغوش بهشتی پدر ترک گفتی…
سالروز شهادت حضرت صدّیقه ی طاهره،راضیه ی مرضیّه،منصوره ی مؤیّده،ممتحنه ی زکیّه،دخت رسول خدا،حضرت فاطمه ی زهرا (سلام الله علیها) را به حضرت رسول الله و اهل بیت مظلوم ایشان(علیهم السلام)،بالأخص حضرت بقیة الله العظمی-امام زماننا(عج الله تعالی فرجه الشریف)- و شیعیان و محبین آل الله صمیمانه تسلیت عرض می کنم.
از سخنـان حضرت فـاطمه زهـرا (س)
خداوند ایمان را موجب پیراستگی از شرک، و نماز را سبب دوری جستن از تکبر و گردنکشی و پیروی از خاندان رسالت را عامل نظام ملت اسلام، و امامت ما را موجب جلوگیری از تفرقه و جهاد را سبب عزّت اسلام قرار داد.
سپاس و ستایش پروردگار را که دست بخشندة او از آستین آفرینش بیرون آمد و به مخلوقات جهان که در صحرای عدم بودند رنگ هستی بخشید.
سپاس و ستایش خدای را که ما بندگان را درس سپاسگزاری آموخت و شکرگزاری را وظیفة ما گردانید. (الله) پروردگاری است که قبل از هر چیز بوده و پس از هر چیز خواهد بود.
ای مردم مسلمان، به شما سفارش شده که ما را ترک نگویید و فرزندان پیغمبر خود را تنها نگذارید و عترت او را پاس دارید.
پدرم محمد (ص) آمد و شما را در مدرسة فضیلت و اخلاق درس اخلاف و فضیلت داد و آیین انسانیت را به شما آموخت.
ای گروه انصار، چرا همچون یخ فسرده‌اید و خاموشید؟ شما که زر در کف و زور در بازو دارید چه شده است که از جای نمی‌جنبید؟ کو ان بازوان کمانکش و کجاست آن مشت‌های کوه فرسا که به جنگ کفّار می‌رفتید؟
«قسمتی از خطبه کوبندة فاطمه زهرا (س) در مسجد مدینه»
فاطمیه شور و غوغا می شود درب سوزان با لگد باز می شود
فاطمیه آه و درد و ناله است پشت درب جای گلاب لاله است
فاطمیه مهر زد تاریخ را در دل آتش گدازد میخ را
فاطمیه صورتش نیلی شود با رقیه شاهد سیلی شود
فاطمیه تا حکایت می شود غربت حیدر روایت می شود
